Ein maart 2025 ferskynde Willem Verf syn nijste boek: “Leafde yn oarlochstiid (ein Bratkartoffelverhältnis)”. Nei in goed besochte presintaasje ferskynden positive resinsjes. De skriuwer krige ek in protte reaksjes fan lêzers, dy’t it boek mei nocht lêzen hienen (“Ik soe alle dagen in haadstikje, mar ik haw it yn ien dei útlêzen”) en dêr’t guon fan oandien wienen (“Ik hie de triennen yn de eagen, sa rekke it my”). In protte joegen oan dat sy foar it earst it barren yn in oarloch op sa’n wize beskreaun seagen, mei feiten dy’t foar har nij wiene.

Ein maart 2025 ferskynde Willem Verf syn nijste boek: “Leafde yn oarlochstiid (ein Bratkartoffelverhältnis)”. Nei in goed besochte presintaasje ferskynden positive resinsjes. De skriuwer krige ek in protte reaksjes fan lêzers, dy’t it boek mei nocht lêzen hienen (“Ik soe alle dagen in haadstikje, mar ik haw it yn ien dei útlêzen”) en dêr’t guon fan oandien wienen (“Ik hie de triennen yn de eagen, sa rekke it my”). In protte joegen oan dat sy foar it earst it barren yn in oarloch op sa’n wize beskreaun seagen, mei feiten dy’t foar har nij wiene.

Ein maart 2025 ferskynde Willem Verf syn nijste boek: “Leafde yn oarlochstiid (ein Bratkartoffelverhältnis)”. Nei in goed besochte presintaasje ferskynden positive resinsjes. De skriuwer krige ek in protte reaksjes fan lêzers, dy’t it boek mei nocht lêzen hienen (“Ik soe alle dagen in haadstikje, mar ik haw it yn ien dei útlêzen”) en dêr’t guon fan oandien wienen (“Ik hie de triennen yn de eagen, sa rekke it my”). In protte joegen oan dat sy foar it earst it barren yn in oarloch op sa’n wize beskreaun seagen, mei feiten dy’t foar har nij wiene.

Ein maart 2025 ferskynde Willem Verf syn nijste boek: “Leafde yn oarlochstiid (ein Bratkartoffelverhältnis)”. Nei in goed besochte presintaasje ferskynden positive resinsjes. De skriuwer krige ek in protte reaksjes fan lêzers, dy’t it boek mei nocht lêzen hienen (“Ik soe alle dagen in haadstikje, mar ik haw it yn ien dei útlêzen”) en dêr’t guon fan oandien wienen (“Ik hie de triennen yn de eagen, sa rekke it my”). In protte joegen oan dat sy foar it earst it barren yn in oarloch op sa’n wize beskreaun seagen, mei feiten dy’t foar har nij wiene.

Ein maart 2025 ferskynde Willem Verf syn nijste boek: “Leafde yn oarlochstiid (ein Bratkartoffelverhältnis)”. Nei in goed besochte presintaasje ferskynden positive resinsjes. De skriuwer krige ek in protte reaksjes fan lêzers, dy’t it boek mei nocht lêzen hienen (“Ik soe alle dagen in haadstikje, mar ik haw it yn ien dei útlêzen”) en dêr’t guon fan oandien wienen (“Ik hie de triennen yn de eagen, sa rekke it my”). In protte joegen oan dat sy foar it earst it barren yn in oarloch op sa’n wize beskreaun seagen, mei feiten dy’t foar har nij wiene.

Ein maart 2025 ferskynde Willem Verf syn nijste boek: “Leafde yn oarlochstiid (ein Bratkartoffelverhältnis)”. Nei in goed besochte presintaasje ferskynden positive resinsjes. De skriuwer krige ek in protte reaksjes fan lêzers, dy’t it boek mei nocht lêzen hienen (“Ik soe alle dagen in haadstikje, mar ik haw it yn ien dei útlêzen”) en dêr’t guon fan oandien wienen (“Ik hie de triennen yn de eagen, sa rekke it my”). In protte joegen oan dat sy foar it earst it barren yn in oarloch op sa’n wize beskreaun seagen, mei feiten dy’t foar har nij wiene.

Ein maart 2025 ferskynde Willem Verf syn nijste boek: “Leafde yn oarlochstiid (ein Bratkartoffelverhältnis)”. Nei in goed besochte presintaasje ferskynden positive resinsjes. De skriuwer krige ek in protte reaksjes fan lêzers, dy’t it boek mei nocht lêzen hienen (“Ik soe alle dagen in haadstikje, mar ik haw it yn ien dei útlêzen”) en dêr’t guon fan oandien wienen (“Ik hie de triennen yn de eagen, sa rekke it my”). In protte joegen oan dat sy foar it earst it barren yn in oarloch op sa’n wize beskreaun seagen, mei feiten dy’t foar har nij wiene.

Ein maart 2025 ferskynde Willem Verf syn nijste boek: “Leafde yn oarlochstiid (ein Bratkartoffelverhältnis)”. Nei in goed besochte presintaasje ferskynden positive resinsjes. De skriuwer krige ek in protte reaksjes fan lêzers, dy’t it boek mei nocht lêzen hienen (“Ik soe alle dagen in haadstikje, mar ik haw it yn ien dei útlêzen”) en dêr’t guon fan oandien wienen (“Ik hie de triennen yn de eagen, sa rekke it my”). In protte joegen oan dat sy foar it earst it barren yn in oarloch op sa’n wize beskreaun seagen, mei feiten dy’t foar har nij wiene.

Ein maart 2025 ferskynde Willem Verf syn nijste boek: “Leafde yn oarlochstiid (ein Bratkartoffelverhältnis)”. Nei in goed besochte presintaasje ferskynden positive resinsjes. De skriuwer krige ek in protte reaksjes fan lêzers, dy’t it boek mei nocht lêzen hienen (“Ik soe alle dagen in haadstikje, mar ik haw it yn ien dei útlêzen”) en dêr’t guon fan oandien wienen (“Ik hie de triennen yn de eagen, sa rekke it my”). In protte joegen oan dat sy foar it earst it barren yn in oarloch op sa’n wize beskreaun seagen, mei feiten dy’t foar har nij wiene.

Ein maart 2025 ferskynde Willem Verf syn nijste boek: “Leafde yn oarlochstiid (ein Bratkartoffelverhältnis)”. Nei in goed besochte presintaasje ferskynden positive resinsjes. De skriuwer krige ek in protte reaksjes fan lêzers, dy’t it boek mei nocht lêzen hienen (“Ik soe alle dagen in haadstikje, mar ik haw it yn ien dei útlêzen”) en dêr’t guon fan oandien wienen (“Ik hie de triennen yn de eagen, sa rekke it my”). In protte joegen oan dat sy foar it earst it barren yn in oarloch op sa’n wize beskreaun seagen, mei feiten dy’t foar har nij wiene.

Ein maart 2025 ferskynde Willem Verf syn nijste boek: “Leafde yn oarlochstiid (ein Bratkartoffelverhältnis)”. Nei in goed besochte presintaasje ferskynden positive resinsjes. De skriuwer krige ek in protte reaksjes fan lêzers, dy’t it boek mei nocht lêzen hienen (“Ik soe alle dagen in haadstikje, mar ik haw it yn ien dei útlêzen”) en dêr’t guon fan oandien wienen (“Ik hie de triennen yn de eagen, sa rekke it my”). In protte joegen oan dat sy foar it earst it barren yn in oarloch op sa’n wize beskreaun seagen, mei feiten dy’t foar har nij wiene.

Ein maart 2025 ferskynde Willem Verf syn nijste boek: “Leafde yn oarlochstiid (ein Bratkartoffelverhältnis)”. Nei in goed besochte presintaasje ferskynden positive resinsjes. De skriuwer krige ek in protte reaksjes fan lêzers, dy’t it boek mei nocht lêzen hienen (“Ik soe alle dagen in haadstikje, mar ik haw it yn ien dei útlêzen”) en dêr’t guon fan oandien wienen (“Ik hie de triennen yn de eagen, sa rekke it my”). In protte joegen oan dat sy foar it earst it barren yn in oarloch op sa’n wize beskreaun seagen, mei feiten dy’t foar har nij wiene.