Aktueel

Op dizze reachside it nedige oanpast, de ynfo oer skriuwer Willem Verf is wer by de tiid.
In pear opmerkings ta yntroduksje.

Presintaasje “De Wûndere Leafde fan Emine en Einte” op 11 maart 2023
Sa bliid! Myn útjouwer “de Afûk”, organisearret op sneontemiddei yn Kafee “De Gouden
Leeuw” fan Tresoar in feestlike presintaasje fan myn nijste boek mei live-muzyk en in
fraachpetear. Fan 15 oere ôf is elk wolkom!

Betiden hat men simpele gedachten
Ik hie it sa moai yn ‘e holle: yn 2020 meitsje ik myn nije roman ôf, en dan haw ik yn 2021 de
kop frij foar it Skriuwersboun. Want dêr bin ik sûnt 1-1-2021 foarsitter fan. Dat foarsitterskip
is in hûd fol wurk, mar dat wist ik doe’t ik deroan begoan.
Mar… It manuskript foar ‘de Wûndere Leafde fan Emine en Einte’ krige ik werom fan de
redakteur, en fan in tige wurdearre kollega-skriuwster dy’t it sekuer lêzen hie, mei fan
beiden pittige krityk. Dat ik bin opnij begoan. Mar it kaam goed, ik begoan fan de nije fersy
te hâlden, koe der eins gjin dei bûten, al moast dat faak wol, sjoen myn oare aktiviteiten.
Wurkjen oan it boek naam sadwaande in soad tiid. Mar it makke my lokkich, ek al foege ik op
in dei mar ien A4 ta en skraste ik betiden hast likefolle. Ferline simmer (2022) wie it klear en
koe de produksje begjinne. Graach hienen my útjouwer en ik it presintearre yn de Fryske
Boekewike (ein oktober ’22) mar it kaam krekt net op ‘e tiid klear mei it printsjen.
Sadwaande ferskynt it no fjouwer moanne letter, yn de lanlike boekewike. Ek moai. Ik
hoopje dat it syn wei fynt nei de lêzers, dat it minsken meinimt en sawol werkenning as
fernuvering biedt. Ik bin sels yn alle gefallen grutsk op en wiis en bliid mei dit oprjocht
leafdesferhaal.

Lykwols!
By it Skriuwersbûn hawwe wy ek fan alles yn gong setten, wy binne as bestjoer nei twa jier in
entûsjaste en produktive groep. In foarrjucht om sa gear te wurkjen, mar alles bart mei
in hantsjefol minsken, dat der moat ek troch de foarsitter in protte korrespondearre, skreaun,
praat, organisearre en fergadere wurde. Persoanlik aginda-behear (= derfoar soargje dat der
genôch deidielen binne sûnder oare saken oan de kop as Emine en Einte) wie yn ’21 en ‘22
sadwaande deistich en krekt wurk. Wa’t mear witte wol oer it Bûnswurk kin op de reachside
fan it Skriuwersbûn teplak (www.skriuwersboun.nl). Of in mail stjoere nei
bestjoer@skriuwersboun.nl. Beide adressen wurde nammers yn de kommende moannen
oanpast. Boun waard ommers bûn… As der in kollega-skriuwer of skriuwster is dy’t sin hat
om mei te dwaan yn it bestjoer, of tydlik oeren frijmeitsje kin foar in putsje, belje my dan
fuortdaliks!

Lytse ynkonsekwinsje: de BMD.
Ornaris reservearje ik dizze reachside foar teksten dy’t mei de literêre skriuwerij te krijen
hawwe. Begjin 2021 hie ’k in tekst oer de takomst fan it Frysk (en tagelyk in pleit foar in
“Brede Maatskiplike Diskusje Frysk”) dy’t ik nearne kwyt koe. Te lang foar krante en
tydskriften, bygelyks. Ik liet my oerhelje om it stik te publisearjen op ‘It Nijs’, de on-line
krante fan de Ried foar de Fryske beweging. It waard yn trije ôfleveringen pleatst. Ik fûn dy
fersnipele pleatsing gjin sukses, de gearhing wie derút. Dat sadwaande foar leafhawwers by
it lemma ‘Publikaasjes en taspraken’ de yntegrale tekst fan “Mear as tritich jier fêsthâlde
oan in idee”.
Ûndertusken hat der ferline jier (2022) in suksesfolle test-gearkomste plak fûn fan dy “Brede
Maatskiplike diskusje Frysk”. It yntegrale ferslach fan dit “Taalfeestje” yn Oentsjerk is, om
systematysk ynkonsekwint te bliuwen, no ek op dizze persoanlike reachside pleatst by
‘publikaasjes en taspraken’. Wa ’t mear witte wol oer de BMD, kin te plak op www.BMD-
Frysk.frl. Op dy reachside ek in link nei de ‘Minydoku’, in filmke fan sa’n 10 minuten dat
ferslach docht fan dit evenemint.

Dútsk minder prominint op de side
It is, oant no ta, net slagge en fyn in Dútske útjouwer. Trije jier ferlyn like it der even op, mar
doe’t koroana de wrâld oernaam, waard it noch dreger. Útjouwers wurde oerspield mei
manuskripten, en as men skriuwt yn in minderheidstaal, per definysje in streektaal, dan falt
men al gau yn it frame: folksaardich, heechút koartswilich, it sil wol, lit mar even lizze. En as
de ferkeapsifers op syn heechst 500 binne, wêrom soe in bûtenlânske útjouwer dan
überhaupt ynteressearre wêze?
Net dat ik de moed opjou, mei de goede marketing is benammen “It sinfol bestean” fêst
prima te ferkeapjen yn Dútslân, mar de Dútske gjalp oer it boek is út de banner fan de side.
De Dútsktalige ynfo is bleaun. Wa wit! Mei echte stipe fan de Provinsje moat it dochs
mooglik wêze Fryske Boeken yn de Dútske merk te setten? Miskien komt sok belied noch yn
myn libben…

Hertlike Groetnis!

Willem.